Kaolinit

Właściwości:

• biała, miękka masa,
• posiada właściwości higroskopijne,
• główny składnik występujących w przyrodzie glin,
• wytrzymały termicznie,
• struktura: małe kryształy o pokroju tabliczkowym, blaszkowym,
• jest składnikiem kaolinu, miękkiej plastycznej skały, jednego z najważniejszych surowców ceramiki szlachetnej,

Struktura kaolinitu: 

Zastosowanie:

• do produkcji materiałów izolacyjnych i ogniotrwałych,
• w medycynie,
• podstawowy surowiec ceramiki szlachetnej,
• w przemyśle farmaceutycznym używa się go jako absorbentu i masy wypełniającej, ma jednocześnie właściwości wiązania kwasów, buforowania odczynu i stabilizowania emulsji, 

Quiz

1.       Dlaczego beton komórkowy nazywa się właśnie w ten sposób?

a)      Służy do budowy komór

b)      Ma formę prefabrykatów zwanych komórkami

c)       Zawiera pęcherzyki gazu

d)      Jest sprzedawany w formie pustaków

2.       Która z podanych właściwości nie opisuje kaolinitu?

a)      Miękki

b)      Żółty

c)       Wytrzymały termicznie

d)      Struktura: duże kryształy o pokroju tabliczkowym

3.       Co jest jednym z najbardziej powszechnych materiałów budowlanych we współczesnym budownictwie?

a)    Glina

b)    Szkło

c)     Porcelana

d)    Beton

4.     Gdzie zaczyna się proces produkcji cementu?

    a)      W silosach
    b)      W kruszarce
    c)      W odstojniku

          d)     W suszarni szlamu

5. Która z podanych właściwości nie opisuje materiałów ceramicznych?
          a)    Kruchość
          b)    Niska temp. topnienia
          c)    Twardość
          d)    Mała przewodność cieplna

Wyroby ceramiczne

Ceramika- tworzywa i wyroby, powstające w wyniku wypalenia odpowiednio ukształtowanej gliny.

1.Struktura ceramik:

•Sieć przestrzenna kryształów bardziej złożona niż metali.

 •Kryształy lub ciała niekrystaliczne, np. Al₂O_{3 (Tritlenek diglinu).}

•Wiązania od czysto jonowych do czysto kowalencyjnych:

(Schemat rozmieszczenia jonów w szkole sodowo-krzemianowym)

2.Cechy charakterystyczne materiałów ceramicznych:

•Wysoka temperatura topnienia;
 •niski ciężar właściwy;
 •wysoka twardość;
•wysoka wytrzymałość na ściskanie;
 •niska wytrzymałość na rozciąganie;
 •niska rozszerzalność cieplna;
•mała przewodność cieplna;
•dobra żaroodporność i żarowytrzymałość;
•dobra odporność na korozję;
 •duża kruchość.

3.Klasyfikacja ceramiki ze względu na przeznaczenie i skład.

4.Ceramika tradycyjna, przykłady zastosowania:

•Wyroby garncarskie:

•Dachówki:

•Cegła budowlana:

•Porcelana:

•Szkło:

5.Ceramika inżynierska, przykłady zastosowania:

 •Kondensatory, izolatory, nadprzewodniki, rdzenie cewek, magnesy, osłony (elektronika/energetyka).

(Kondensator elektrolityczny)

•Tłoki, tuleje cylindrowe, komory wstępnego spalania, zespoły popychaczy zaworów, wirniki i łożyska turbosprężarek (Budowa Silników).

(Tłoki silnikowe)

•Materiały do laserów, fotoelementy, szkła optyczne, implanty (Optyka medycyna).

(Szkła optyczne)

Beton

Jest jednym z najbardziej powszechnych materiałów budowlanych we współczesnym budownictwie.

Gdy zmieszamy: cement, kruszywo (mieszaninę piasku,żwiru) i wodę w odpowiednich proporcjach to otrzymamy masę betonową, czyli beton.

                   


                         

Zastosowanie betonu:

• fundamenty budynków

• zapory

• tunele

• mosty

• drogi

• stropy

Aby wyroby betonowe miały różne kształty, masę betonową wlewa się do metalowych lub drewnianych form.

Gazobeton (beton komórkowy) rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.

Wytrzymałość betonów na rozciąganie i zginanie poprawia się w przez konstrukcję drutów lub prętów stalowych. W taki sposób uzyskujemy żelazobeton (beton zbrojony).

Właściwości betonu

• wytrzymałość na ściskanie,
• trwałość,
• odporność na korozję,
• wodoszczelność,

Produkcja cementu i zapraw cementowych

Produkcja cementu zaczyna się od rozdrobnienia wapienia w łamaczu (kruszarce) oraz oddzielenie od gliny niepożądanych zanieczyszczeń w szlamowniku (odstojniku). Tak przygotowane materiały zostają zmielone w młynie. Powstały w ten sposób „szlam” trafia do basenów szlamu w których wstępnie jest suszony, a następnie suszony w suszarni szlamu.
Osuszony produkt kierowany jest do wypalenia w piecu cementowym, w wyniku czego powstaje klinkier cementowy.
 Produkt ten, po zmieszaniu z gipsem i dodatkami, zostaje zmielony dając ostateczny produkt – cement, który magazynowany jest w silosach.

ZAPRAWA CEMENTOWA

Zaprawa – mieszanina wody i spoiwa z drobnym kruszywem lub innym wypełnieniem mająca na celu wiązanie, czyli przejście ze stanu płynnego, plastycznego w stały.

Zaprawy w budownictwie używane są przede wszystkim do:

• łączenia elementów np. cegieł w murze, elementów licujących ścianę z murem itp. w jedną całość,
• wypełnienia spoin, a przez to równomierne przenoszenie obciążeń i uszczelnienie elementów budowli,
• ochrona elementów obiektów przed wpływami atmosferycznymi i nadanie im estetycznego wyglądu (np. tynki ścian, stropów),
• produkcja wyrobów i elementów budowlanych (np. pustaków ściennych, stropowych, bloczków itp.),

W zależności od rodzaju użytego spoiwa rozróżnia się zaprawy:

• cementowe – stosowane przy murowaniu ścian i innych elementów mocno obciążonych, wykonywania posadzek, do osadzania stalowych elementów (kotew, krat, balustrad itp.), łączenia prefabrykatów (wypełnienia spoin między nimi), wypraw ochronnych, zwłaszcza mających kontakt z wodą lub wilgocią, produkcji wyrobów itp.,
• cementowo-wapienne – najczęściej stosowane w budownictwie przy wykonywaniu robót murarskich i tynkarskich zewnętrznych i wewnętrznych,
• cementowo-gliniane – obecnie rzadko stosowane do robót murarskich budynków mieszkalnych i gospodarczych, wypraw tynkarskich, izolację pionową ścian piwnicznych, zbiorników w budownictwie wiejskim. Występowały w budownictwie szkieletowym (mur pruski),